Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

. Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. . Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. . Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. . Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. . ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. Ve ölenler, yaralananlar. Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. . . . Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. . Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. Ne diyor Mavi oyunda. Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. . . . RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. . . . “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. . Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. . Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. . Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. . . . Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. . . . Oyunun kahramanı Mavi.

Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. . Ne diyor Mavi oyunda. Oyunun kahramanı Mavi. Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. . ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. . . . . . . . . Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. . Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. . Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. . . . . Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. . . Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. . . . Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. . . Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. Ve ölenler, yaralananlar. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. . RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi.