Zaman Nedir?

gibi milyonlarca, milyarlarca yıl sabit duran hareket etmeyen nesneler var ama zaman durmuyor diyebilirsiniz. Yani kendi oluşturdukları mesafeyi katederek yine kendi oluşturdukları zamanı da kullanmış oluyorlar. Ve tüm olgular, kendine özgü mesafelerde hareket ederek oluşur. Burada doğal olarak aklınıza şu gelebilir; dağlar, taşlar kayalar vs. Bu yüzden NASA gönderilen uydulardaki saatlerin hızları yerdeki saatlerin hızına göre ayarlanmış, senkronize edilmiş olarak göndermiştir. Ve her şey kendine özgü belli bir hız aralığında enerjiyi harcayabilir. Sonra bu cihazı dünyadaki takvim ve saate göre ayarladı. Önündeki cihaza baktı takvim 20 Şubat 2024 saat on ikiyi gösteriyordu ve düğmeye bastı. Bu yüzden dünyadaki saatler yaklaşık yirmi kilometre yukarıdaki uydulardaki saatlerden günde 38 milisaniye daha geri kalır. Tabi, hareket etmek demek, enerji harcamak demektir. Muller Şimdi, Zamanın fiziği S. 140. Ayrıca başlangıçta bizim istatistiksel matematik dediğimiz sistem devrede. O anda tüm evren ve dünyada durmuş olan her şey kaldığı yerden harekete geçti. Bu mesafeleri frekans dediğimiz titreşimler oluşturuyor. Nokta dahil, Planck uzunluğu kapsamında olan tüm nesneler yapılarında mesafe barındır. Her neyse, hepsine gelecek bölümde devam edeceğim. Kısaca uçmakta iken donan kuş, tam düşerken donan taş, dalgalanan deniz hareket eden insanlar vs. Dolayısıyla içinde bir şey olmadan uzay oluşamaz. Böylece dünyanın her yeriyle anında görüşebiliyoruz. . O da bilime göre tüm evrende kesikli hareket eder. Ancak bu boyut diğer boyutlardan ayrı olarak var olan bir boyut değildir. İşte bu nedenle önceki bölümde fizik yasaları, amiyane bir tabirle önünde bulduğu enerji dediğimiz hammaddeye bakıp, ortada hiçbir örneği yokken, uzay zaman gibi ilginç bir mekanizmayı ön görmesi veya tasarlaması müthiş bir sonuçtur dedim. Önceki bölümün sonunda fizik yasalarının neler yaptığına geçmeden önce başlangıçta ki uzay zamanın özellikle zaman konusunun çok karmaşık ve şaşırtıcı bir oluşum olduğunu belirtmiştim. Zira yukarıda da belirtiğim gibi en, boy, derinlik dediğimiz boyutlar başıyla sonu arasında kendi ölçeklerinde mesafelere sahipler. Muller’in söylediği şey, uzay ve zaman biri birinden ayrı iki şey değil, birleşik özelliklerdir. O kendi salınım, titreşim yaparak uzay dediğimiz kapsadığı alanını, kendi oluşturuyor. İşte akıp geçen bir zaman olmadığı için hareket durunca zaman da durdu. Yine diyelim ki, bir süre sonra bir nedenle evrendeki hareketi durdurmaya karar verdi. Şimdi bu durumda dünyadaki zaman neyi gösterir? Cevap gayet basit: Dünyadaki takvim ve saat donduğu andan yani 20 Şubat 2024 saat on ikiden itibaren tekrar başlayacaktır. Zira dağ, taş, demir, çelik var olan her nesne atomlardan oluşur ve tüm atomlar, kuantumlardan oluşan yapısı gereği durmaksızın hareket halindedir. Dolayısıyla kuantum dünyasında hareket durmaz, durursa, zaman da durur. Zamanın bu gerçekliğini, hepinizin kullandığı cep telefonları üzerinden bir örnek vererek anlatayım. Yani ortada uzay yoktur. Eğer uydu ile dünyadaki saatlerde bu zaman farkı ayarlanmasaydı ne olurdu? O zaman yanı başınızda oturan arkadaşınıza telefon ettiğinizde bile gönderdiğiniz sinyal, arkadaşınızın telefonu on santim ötede olmasına rağmen onu asla bulamaz ve kontak kuramazdı. Öyle düz bir akış şeklinde değil tıpkı bir film şeridi şeklinde kare kare devam eder. Uzay ve zamanda yaşamıyoruz, uzay-zamanda yaşıyoruz. Uzatmayalım, Tanrı evreni yeniden harekete geçirmek için düğmeye bastı. Zira kütle çekimi zamanı yavaşlatır. Sistemde her nesne kendi zamanını kendi içinde barındırıyor. Konuya ödüllü fizik profesörü Richard Muller’den alıntıyla başlayalım. “Uzay ve zaman, görelilikle birbirine bağlanır. Yani olaylar, enerjilerini, an, an dediğimiz kesikli aralıklarla değişim gösteriyor. Ayrıca zaman, gündelik yaşamda da bir saatlik yol on dakikalık iş vs. Şimdi artık doğa yasalarının eş deyişle fizik yasalarının bigbang anı ve hemen sonrası durumuna bakacağız. Bu durum defalarca kanıtlanmıştır. Konuyu özetlersek; evrende, bağımsız sabit bir hızda akıp giden zaman diye bir mevhum yok. Yani zaman verilerek ölçülebiliyor. İyi de var olan her şey gibi, biz de doğup bir süre sonra yaşlanıyor ve ölüyoruz. InstagramXFacebookLinkedlnBu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio'nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. Uzayın dış çizgisi yoktur dedik. Zaten titreşim yani frekans, birim saniyedeki titreşim sayısıdır. gibi mesafe ve hareket süresi için de kullanılan bir unsurdur. Bu sistem, gönderilen sinyalin yerini bulması için uydu ve yerdeki saatin eş zamanlı olması zorunludur, yoksa kullanılamaz. Peki aradan geçen bu aylar yıllar nedir? Kendiliğinden geçen bir zaman yoksa, bizim bu deneyimlediğimiz süre nedir?Bu bölüme kadar hep evrenin bigbang öncesi durumlarındaki birçok bilinmezler veya cevapsız soruları işledim ve yasaların nasıl var olup da bu evreni oluşturabildiğine dikkat çektim. Evrenin çalışan sisteminin temeli böyledir. Çünkü kuantum alanları uzay oluştururken, bir şeyin içine girip kendine yer açmaya, sığmaya çalışmıyor. Bu da sinyallerin çıkış ve gideceği cihazların konumlarında kilometrelerce sapmaya sebep olur demektir. Bu durum birçok deneyle de kanıtlanmıştır. Daha basit olarak söylersek; zaman olarak bildiğimiz unsur hareket bağlı bir şey. Şimdi bu konuyu mümkün olduğu kadar anlaşılır bir şekilde açıklamaya çalışayım: Öncelikle, uzay bir boşluk değil, bir nesnedir. Tabii bu yanlış bir değerlendirme olur. Ancak arada şu fark vardır, şişirilmemiş balon içi boş olsa da hala nesnedir ama içi boş uzayın nesnesi yok demektir. Bilindiği gibi zamana dördüncü boyut deniyor. g. Biz bu içinde enerji olan alanların kapsadığı dış sınırlarına hacim ya da uzay diyoruz. e S. Buna bir benzetme yaparsak; şişirilmemiş boş balonla, şişirilmiş içi dolu balonun durumuna benzetilebilir. Eğer evrendeki zaman olaylardan bağımsız, kendiliğinden akıp geçen bir yapıda olsaydı, o zaman dünyadaki saat de, Tanrı’nın saatiyle aynı 100 yıl sonrasını göstermesi gerekirdi. Hareket yoksa zaman da yoktur uzay da yoktur. Yani telefon görüşmesi olamazdı. Bir süre sonra Tanrı geri geldi ve takvime baktı, takvim 2124 gösteriyordu yani aradan 100 yıl geçmişti. Dolayısıyla başlangıçta ortaya henüz sayacak bir şey çıkmamışken, bir nesne yokken, böyle bir sayısal sistemin kendinde içkin var olması veya tasarlanması da çok düşündürücüdür. 140Prof. Özetlersek zamanı Einstein’in görelilik kuramından itibaren sabit bir şekilde akıp gitmediğini, kütle çekimi ve hıza göre değişken olduğunu biliyoruz. Fizik yasaları evrende doğrusal akıp giden bir zaman yaratılmadığını söylüyor. Dolayısıyla önce uzay-zaman konusunu işleyelim sonra matematiğe devam edeceğiz. Evrendeki tüm uzay, enerjiden oluşmuş kuantum alanlardır. Biliyorsunuz istatistik, nicelik yani sayılacak nesneler, doneler gerektiren bir matematik alanıdır. Cep telefonları GPS (Global Positioning System) görelilik teorisinin zaman denklemlerini kullanarak çalışır. Evrendeki zamanın durumu budur. ” Richard Muller a. “Büyük patlama “öncesinde” ne uzay vardı ne de zaman' Richard A. Zaman, diğer boyutların hepsine içkin olarak var. Bu durumda, hangi ölçekte olursa olsun, uzay denilen hacim ya da alan, aynı zamanda başı ve sonu arasında bir mesafeye sahiptir. Yani uzay olarak görülen şeyin içi boş değildir, çok seyreltikte de olsa enerji bulunan alanlardır. Konuya iyi derecede aşina olmayanlar için burada da çok sürpriz yapılanmalar var. tamamı atomlarına kadar donmuş her şey o anda çalışmaya başladılar. Son olarak zaman ile ilgili bir başka özellik var. Böylece yanındaki saat, dünyadaki saat ile eş zamanlı çalışmaya başladı. Enerjinin harcanması ise süreç gerektirir. O anda tüm evrende hareket dondu, fizik yapı tamamen durdu. İşte enerjinin hareket için kullandığı bu hız aralıklarına zaman diyoruz. Bu konunun daha kolay anlaşılması için bir kurgu hikâye ile anlatayım:Diyelim ki Tanrı bir nedenle kendi katında takvim ve saati olan bir cihaz yaptı.

Zaman Nedir?

Hareket yoksa zaman da yoktur uzay da yoktur. Bir süre sonra Tanrı geri geldi ve takvime baktı, takvim 2124 gösteriyordu yani aradan 100 yıl geçmişti. Ayrıca başlangıçta bizim istatistiksel matematik dediğimiz sistem devrede. Yani uzay olarak görülen şeyin içi boş değildir, çok seyreltikte de olsa enerji bulunan alanlardır. İyi de var olan her şey gibi, biz de doğup bir süre sonra yaşlanıyor ve ölüyoruz. Bu yüzden dünyadaki saatler yaklaşık yirmi kilometre yukarıdaki uydulardaki saatlerden günde 38 milisaniye daha geri kalır. Biz bu içinde enerji olan alanların kapsadığı dış sınırlarına hacim ya da uzay diyoruz. Bu durum birçok deneyle de kanıtlanmıştır. Yani telefon görüşmesi olamazdı. Evrendeki tüm uzay, enerjiden oluşmuş kuantum alanlardır. Ancak arada şu fark vardır, şişirilmemiş balon içi boş olsa da hala nesnedir ama içi boş uzayın nesnesi yok demektir. Bu konunun daha kolay anlaşılması için bir kurgu hikâye ile anlatayım:Diyelim ki Tanrı bir nedenle kendi katında takvim ve saati olan bir cihaz yaptı. Cep telefonları GPS (Global Positioning System) görelilik teorisinin zaman denklemlerini kullanarak çalışır. Muller Şimdi, Zamanın fiziği S. Burada doğal olarak aklınıza şu gelebilir; dağlar, taşlar kayalar vs. 140. Uzay ve zamanda yaşamıyoruz, uzay-zamanda yaşıyoruz. Eğer uydu ile dünyadaki saatlerde bu zaman farkı ayarlanmasaydı ne olurdu? O zaman yanı başınızda oturan arkadaşınıza telefon ettiğinizde bile gönderdiğiniz sinyal, arkadaşınızın telefonu on santim ötede olmasına rağmen onu asla bulamaz ve kontak kuramazdı. Daha basit olarak söylersek; zaman olarak bildiğimiz unsur hareket bağlı bir şey. Her neyse, hepsine gelecek bölümde devam edeceğim. Bu durumda, hangi ölçekte olursa olsun, uzay denilen hacim ya da alan, aynı zamanda başı ve sonu arasında bir mesafeye sahiptir. Özetlersek zamanı Einstein’in görelilik kuramından itibaren sabit bir şekilde akıp gitmediğini, kütle çekimi ve hıza göre değişken olduğunu biliyoruz. Yani kendi oluşturdukları mesafeyi katederek yine kendi oluşturdukları zamanı da kullanmış oluyorlar. tamamı atomlarına kadar donmuş her şey o anda çalışmaya başladılar. Önceki bölümün sonunda fizik yasalarının neler yaptığına geçmeden önce başlangıçta ki uzay zamanın özellikle zaman konusunun çok karmaşık ve şaşırtıcı bir oluşum olduğunu belirtmiştim. Uzayın dış çizgisi yoktur dedik. gibi mesafe ve hareket süresi için de kullanılan bir unsurdur. Evrenin çalışan sisteminin temeli böyledir. Ayrıca zaman, gündelik yaşamda da bir saatlik yol on dakikalık iş vs. Bu durum defalarca kanıtlanmıştır. Zira kütle çekimi zamanı yavaşlatır. Yine diyelim ki, bir süre sonra bir nedenle evrendeki hareketi durdurmaya karar verdi. Yani zaman verilerek ölçülebiliyor. Konuya iyi derecede aşina olmayanlar için burada da çok sürpriz yapılanmalar var. Bu yüzden NASA gönderilen uydulardaki saatlerin hızları yerdeki saatlerin hızına göre ayarlanmış, senkronize edilmiş olarak göndermiştir. Dolayısıyla içinde bir şey olmadan uzay oluşamaz. Konuya ödüllü fizik profesörü Richard Muller’den alıntıyla başlayalım. g. Öyle düz bir akış şeklinde değil tıpkı bir film şeridi şeklinde kare kare devam eder. Yani olaylar, enerjilerini, an, an dediğimiz kesikli aralıklarla değişim gösteriyor. Dolayısıyla başlangıçta ortaya henüz sayacak bir şey çıkmamışken, bir nesne yokken, böyle bir sayısal sistemin kendinde içkin var olması veya tasarlanması da çok düşündürücüdür. . İşte bu nedenle önceki bölümde fizik yasaları, amiyane bir tabirle önünde bulduğu enerji dediğimiz hammaddeye bakıp, ortada hiçbir örneği yokken, uzay zaman gibi ilginç bir mekanizmayı ön görmesi veya tasarlaması müthiş bir sonuçtur dedim. Zamanın bu gerçekliğini, hepinizin kullandığı cep telefonları üzerinden bir örnek vererek anlatayım. İşte akıp geçen bir zaman olmadığı için hareket durunca zaman da durdu. Nokta dahil, Planck uzunluğu kapsamında olan tüm nesneler yapılarında mesafe barındır. O anda tüm evrende hareket dondu, fizik yapı tamamen durdu. Böylece yanındaki saat, dünyadaki saat ile eş zamanlı çalışmaya başladı. Muller’in söylediği şey, uzay ve zaman biri birinden ayrı iki şey değil, birleşik özelliklerdir. “Büyük patlama “öncesinde” ne uzay vardı ne de zaman' Richard A. InstagramXFacebookLinkedlnBu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio'nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. Enerjinin harcanması ise süreç gerektirir. Zaten titreşim yani frekans, birim saniyedeki titreşim sayısıdır. “Uzay ve zaman, görelilikle birbirine bağlanır. Şimdi bu durumda dünyadaki zaman neyi gösterir? Cevap gayet basit: Dünyadaki takvim ve saat donduğu andan yani 20 Şubat 2024 saat on ikiden itibaren tekrar başlayacaktır. Buna bir benzetme yaparsak; şişirilmemiş boş balonla, şişirilmiş içi dolu balonun durumuna benzetilebilir. Peki aradan geçen bu aylar yıllar nedir? Kendiliğinden geçen bir zaman yoksa, bizim bu deneyimlediğimiz süre nedir?Bu bölüme kadar hep evrenin bigbang öncesi durumlarındaki birçok bilinmezler veya cevapsız soruları işledim ve yasaların nasıl var olup da bu evreni oluşturabildiğine dikkat çektim. İşte enerjinin hareket için kullandığı bu hız aralıklarına zaman diyoruz. Dolayısıyla kuantum dünyasında hareket durmaz, durursa, zaman da durur. Biliyorsunuz istatistik, nicelik yani sayılacak nesneler, doneler gerektiren bir matematik alanıdır. Dolayısıyla önce uzay-zaman konusunu işleyelim sonra matematiğe devam edeceğiz. Eğer evrendeki zaman olaylardan bağımsız, kendiliğinden akıp geçen bir yapıda olsaydı, o zaman dünyadaki saat de, Tanrı’nın saatiyle aynı 100 yıl sonrasını göstermesi gerekirdi. O da bilime göre tüm evrende kesikli hareket eder. Sistemde her nesne kendi zamanını kendi içinde barındırıyor. Sonra bu cihazı dünyadaki takvim ve saate göre ayarladı. Önündeki cihaza baktı takvim 20 Şubat 2024 saat on ikiyi gösteriyordu ve düğmeye bastı. Bu mesafeleri frekans dediğimiz titreşimler oluşturuyor. Ve her şey kendine özgü belli bir hız aralığında enerjiyi harcayabilir. ” Richard Muller a. Kısaca uçmakta iken donan kuş, tam düşerken donan taş, dalgalanan deniz hareket eden insanlar vs. Böylece dünyanın her yeriyle anında görüşebiliyoruz. Zaman, diğer boyutların hepsine içkin olarak var. gibi milyonlarca, milyarlarca yıl sabit duran hareket etmeyen nesneler var ama zaman durmuyor diyebilirsiniz. Çünkü kuantum alanları uzay oluştururken, bir şeyin içine girip kendine yer açmaya, sığmaya çalışmıyor. Evrendeki zamanın durumu budur. Yani ortada uzay yoktur. Bu sistem, gönderilen sinyalin yerini bulması için uydu ve yerdeki saatin eş zamanlı olması zorunludur, yoksa kullanılamaz. Tabii bu yanlış bir değerlendirme olur. Son olarak zaman ile ilgili bir başka özellik var. Ancak bu boyut diğer boyutlardan ayrı olarak var olan bir boyut değildir. O anda tüm evren ve dünyada durmuş olan her şey kaldığı yerden harekete geçti. Ve tüm olgular, kendine özgü mesafelerde hareket ederek oluşur. Bilindiği gibi zamana dördüncü boyut deniyor. Zira dağ, taş, demir, çelik var olan her nesne atomlardan oluşur ve tüm atomlar, kuantumlardan oluşan yapısı gereği durmaksızın hareket halindedir. Uzatmayalım, Tanrı evreni yeniden harekete geçirmek için düğmeye bastı. Konuyu özetlersek; evrende, bağımsız sabit bir hızda akıp giden zaman diye bir mevhum yok. Bu da sinyallerin çıkış ve gideceği cihazların konumlarında kilometrelerce sapmaya sebep olur demektir. e S. 140Prof. O kendi salınım, titreşim yaparak uzay dediğimiz kapsadığı alanını, kendi oluşturuyor. Şimdi bu konuyu mümkün olduğu kadar anlaşılır bir şekilde açıklamaya çalışayım: Öncelikle, uzay bir boşluk değil, bir nesnedir. Şimdi artık doğa yasalarının eş deyişle fizik yasalarının bigbang anı ve hemen sonrası durumuna bakacağız. Zira yukarıda da belirtiğim gibi en, boy, derinlik dediğimiz boyutlar başıyla sonu arasında kendi ölçeklerinde mesafelere sahipler. Fizik yasaları evrende doğrusal akıp giden bir zaman yaratılmadığını söylüyor. Tabi, hareket etmek demek, enerji harcamak demektir.