Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. . “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. . . . Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. . . Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. . Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. . . Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. . Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. . Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. . Oyunun kahramanı Mavi. Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. . ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. . Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. Ve ölenler, yaralananlar. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. . . . Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. . BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. Ne diyor Mavi oyunda. . . Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. . . . Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. .

Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

. . Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. . ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. . . . . . . ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. Oyunun kahramanı Mavi. . Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. Ne diyor Mavi oyunda. . . . . . . . . Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. . Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. . . Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. . Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. Ve ölenler, yaralananlar. Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. . RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. . Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor.