Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

 
Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

Ve ölenler, yaralananlar. . . Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. . . ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. . Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. . . . . Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. . RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. . . ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. . Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. Ne diyor Mavi oyunda. Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. . Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. . Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. . . . . Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. . Oyunun kahramanı Mavi. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. . . Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. . Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. . Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik.

Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

. . Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. . Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. . Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. . . . RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. . Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. . . . Ne diyor Mavi oyunda. . Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. Oyunun kahramanı Mavi. . . Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. . . Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. . . . Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. . BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. . Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. . Ve ölenler, yaralananlar. Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. . ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. . Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri.